مینوی خِرَد - 43 بند 10
و شباهت زمین در میان آسمان مانند زرده است میان تخم.
...
یشت ها _ کرده 25 بند99
در برابر او همه دیوان پنهان و دُروَندان وَرِنَ به هراس افتند.
آن سَروَرِ کشور، آن مهرِ فراخ چراگاه، سواره از سویِ راست ِ این زمینِ پهناورِ * گوی سان *دور کرانه بدر آید.

در این بند از یشتها که تاریخش بسیار بیشتر از پیدایش بسیاری از ملت ها و کشور های جهان و ادیان جهان است از کلمه (گوی سان) برای زمین استفاده شده که نشان میدهد کتاب های مقدس زرتشتیان تا چه اندازه به مباحث علمی نزدیک است . در بند نخست از مینوی خرد هم با مثالی بسیار زیبا حالت قرار گرفتن زمین در فضا یعنی معلق بودن زمین در فضا بیان شده زرده به زمین و سپیده تخم به فضای اطراف زمین تشبیه شده. واقعا ما را چه شده است که فرزندان ایران گمان میکنند دانشمندان اروپایی نخستین انسان هایی بودند که گِرد بودن زمین و معلق بودنش در فضا را فهمیدند؟! آیا نمی دانند دو بند بالا چقدر پیش از پیدایش بسیاری از این کشورهای اروپایی سروده شده اند؟ واقعا باید شرم کرد. از یاد تاریخ نمی رود که مسیحیان بر سر گرد نبودن زمین چه بر سر دانشمندان آوردند و مسلمانان که دیگر جای خود دارند